بچه های بهشت

غرفه اول:
سلام عرض می­کنم خدمت شما بزرگواران. عید بزرگ غدیر را خدمت شما تبریک عرض می­کنم. امیدوارم در این چند دقیقه­ ای که در خدمت شما هستیم، لحظات خاطره انگیزی را باهم بسازیم. ما در سه غرفه در خدمت شما خواهیم بود و امیدوارم تا انتها ما را همراهی بفرمایید.
اجازه میخواهم که صحبتم را با دو سوال آغاز­کنم:
– کدام­یک از شما تمام مراحل زندگی را بدون کمک حتی یک نفر سپری کرده­ است؟ (سوال به صورت استفهام انکاری پرسیده شود به گونه ­ای که همه­ ی ما می­دانیم که مثلاً در نوزادی هیچ کاری از دستمان بر نمی­ آمده و همه­ ی امورات ما را پدر و مادر ما انجام می­دادند)
– سوال بعدی این هست که در کنار خود چه کسانی را دارید که در مشکلات زندگی به شما کمک می­ کنند؟ (اجازه دهید افراد اسامی آنها را ببرند مثل پدر، مادر، فلان دوستم و …)
همه ­ی ما آدم­ ها اگر یک حامی و پشتیبان در زندگی­مان داشته باشیم، خیلی مطئمن­ تر در مسیر زندگی قدم برمی ­داریم. یک نفر که وقتی بخواهیم یک تصمیم بزرگ در کار و یا تحصیل مان بگیریم، یا در یکی از دوراهی­ های زندگی مستأصل شدیم، به سراغش برویم و با او مشورت کنیم و او نیز با دلسوزی تمام به مشکلاتمان فکر کند و راه حل پیشنهاد دهد. وقتی که صحبت از یک همچین آدمی در زندگی می­شود، ناخود آگاه ما یاد یک زوج می­افتیم. کسانی که در زندگی من و شما تاثیرات زیادی داشته­ اند و دغدغه آنها اگر نسب به ما بیشتر نباشد قطعا کمتر نیست و آنها پدر و مادر ما هستند. پدری که هر روز برای رفاه خانواده ­اش کار می­کند تا آب در دل کسی تکان نخورد. کسی که از لحظه­ ای که ما به دنیا آمده­ ایم به خودش قول داده که “حواسم بهت هست” و تا حدّ توانش آرامش را به زندگی ما آورده است. مادر نیز تمام مهر و عطوفتش را خرج فرزندانش می­کند؛ کسی که حتی اگر نتواند مشکلات ما را حل کند، حضورش در کنار ما آرام­ بخش و موجب دلگرمی خواهد بود. یا حتی خیلی از اوقات یک دوستِ خوب، سنگِ صبورِ مشکلاتِ تو می­ شود و هرآنچه که در توان دارد می­ گذارد تا در زندگی تو اتفاقات خوبی بیافتد.
اما خیلی از اوقات پیش می ­آید که همین آدم­ها هم کاری از دستشان برنمی ­آید و در پستی بلندی های زندگی کم می­آورند و نمی­ توانند به تو کمک کنند. یا زمانی فرا می­رسد که دیگر حضور آن­ها را کنارمان حس نمی­کنیم و حسِ بدِ بی­ پشت و بی­ پناهی به سراغمان می­ آید.
گاهی در زندگی مشکلاتی پیش می­ آید که هیچ کمک و حمایتی از دیگران برای ما وجود ندارد و هیچکس به جز خدا نمی­تواند برای ما کاری کند. مثال خیلی سطحی و دمِ­دستی این موضوع که همه­ ی ما کم و بیش حس کرده ­ایم، تکان­ هایِ شدید همواپیما است. دقیقاً در همین لحظات است که خدا را خیلی جدی تر نسبت به روزمره صدا می­ کنیم. اما چگونه می توانیم از حمایت قطعی خدا برخوردار شویم؟ و یا بر چه اساس می­توانیم خود را راضی کنیم که خدا در تمامی مراحلِ زندگی یار و یاور ما خواهد بود؟

به امید خدا در غرفه بعد در این باب صحبت می­کنیم

غرفه دوم:

در غرفه قبل گفته­ شد که وجود حامی در تمامی مراحل زندگی چفدر می­تواند ما را در زندگی جلو بیاندازد و انتهای بخش قبل نیز با این سوال به پایان رسید که چگونه می­توانیم حمایتِ حامی­ای مثل خداوند را داشت که هیچ­گاه ما را تنها نمی گذارد. اما اجازه بدید قبل از این که به این سوال پاسخ بدیم، قسمتی از تاریخ را باهم مرور کنیم که قطعا مارا به پاسخ نزدیک تر می­ کند.
خداوند متعال در طول تاریخ نمایندگانی را روی زمین قرار داده تا پشتیبان و دلسوز بشر باشند. هر کدام از این افراد در طول تاریخ فعالیت هایی را در این راستا انجام دادند. ما از این افراد به پیامبران یاد می­ کنیم. کسانی که دغدغه هدایت بشر را داشته­ اند و افراد نیز در مشکلات خود به آنان مراجعه می­ کردند. به طور مثال بارها و بارها در کتب معتبر از جمله قرآن آمده که انبیا بیماران را شفا داده­ اند و یا گرفتاری آنان در زمینه های مالی، خانوادگی، شغلی و… مرتفع کرده ­اند و به طور کلی می­توان گفت که آنها در تمامی ابعاد زندگی انسان­ها نقش داشته­ اند.
آخرینِ این پیامبران رسول خدا است. کسی که در دلسوزی او همین بس که خدا در قرآن فرموده است: براى شما پیامبرى از خودتان آمد که برای او دشوار است که شما در رنج بیفتید، و بر هدایت شما اصرار دارد و نسبت به مومنان، دلسوز و مهربان است. (آیه ۱۲۸ سوره التوبه)
و یا در جای دیگری از قرآن آمده: ما تو را جز رحمتی برای همه مردم نفرستادیم (سوره انبیاء، آیه ۱۰۷)
سال­هایِ سال مردم با رسول خدا که مظهر لطف و عنایت پروردگار بود، زندگی کردند تا اینکه یک روز مردم متوجه شدند اواخر عمر شریف این مردِ نازنین فرارسیده است. همه در ترس و واهمه­ ای فرو رفته بودند که سرانجام آنها بدون رسول خدا چه خواهد شد. همه به حضور او و حمایت هایش عادت کرده بودند. اما چیزی نگذشت که رسول خدا همه­ ی مسلمانان را به حجه الوداع (حج خداحافظیِ رسول خدا) دعوت کردند.
اجتماعی عظیم در آن روز تشکیل شد به گونه­ ای که بزرگترین اجتماع تا آن روز به شمار می­رفت.
بعد از اتمام اعمال حج، رسول خدا صلوات خدا بر او و خاندانش باد دستور دادند تا افراد به منطقه­ ای در نزدیکی جحفه به نام برکه خم (غدیر خم) تجمع کنند.
بعد از رسیدن تمامی افراد به این منطقه رسول خدا شروع به سخنرانی فرمودند که اکثر ما از آن سخنرانی جمله “من کنت مولاه فهذا علی مولاه” رو به خاطر داریم. جمله­ ای که نگرانی مردم رو رفع کرد و آنها متوجه شدند که رسول­ خدا کسی مثل خودشان را برای مردم انتخاب کرده­ اند. اما امروز میخواهیم در مورد جمله ای از این خطبه با هم صحبت کنیم که ما را به پاسخ سوالی که در انتهای غرفه قبل مطرح شد، نزدیک­تر می­ کند. رسول خدا صلوات خدا بر او و خاندانش باد در این روز استثنایی فرمودند: اللّهم والِ مَن والاه و عادِ مَن عاداه وَانصُر مَن نَصَرَه،وَاخذُل مَن خَذَلَه؛ خدایا! آن‏که على را به ولایت برگزید، تو ولى‏­ و سرپرست­اش باش و آن که با او به دشمنی برخاست، با او دشمنى کن و یاری کن هرآنکه او را یاری کند و درمانده­ کن هرآنکه را که او را یاری نکرد.
رسول­ خدا محبوبترینِ خلقِ خدا روی زمین است؛ مگر می­ شود که دردانه خدا در روزِ به این بزرگی از خدا چیزی را طلب کند و خدا او را اجابت نکند؟ دعایِ رسول خدا، دعای مستجاب است. بنابراین هرکس که ولایت امیرالمومنین را داشته باشد، خداوند حتما از او حمایت خواهد کرد و بد به حال کسانی که بخواهند با او دشمنی کنند و یا او را یاری نکنند.
اما سوالی که مطرح می­ شود این است که امروز چگونه می­توانیم یاور امیرالمومنین باشیم و حمایت خدا را کسب کنیم؟

به امید خدا در غرفه بعد در این باب صحبت می­کنیم

غرفه سوم:
ما در دو غرفه قبل اهمیت حامی و پشتیبان در زندگی را باهم مرور کردیم و متوجه شدیم که خدا علاوه بر پدر و مادر، پیامبرانی را مبعوث کرده تا با قدرت الهی­ ای که دارند، بشر را هدایت و حمایت کنند. در قسمت قبل نیز صحبت از این شد که آخرین پیامبر­خدا صلوات خدا بر او و خاندانش باد در روز عید غدیر، که اعلام عمومی جانشینی امیرالمومنین بود، در سخنرانی طولانی که نزدیک ۳ ساعت به طول انجامید، نکات بسیار مهمی را به ما گوش زد کردند که ما به یکی از آن جمله­ ها (اللّهم والِ مَن والاه و عادِ مَن عاداه وَانصُر مَن نَصَرَه،وَاخذُل مَن خَذَلَه) بسنده کردیم.
اما در این غرفه قصد داریم تا این نکته را با هم مرور کنیم که چگونه امیرالمومنین علیه­ السلام را یاری کنیم تا حمایت و یاریِ خدا شامل حال ما شود؟
همانطورکه می­دانید بعد از واقعه غدیر مردمانی به ناحق، خلافت را از امیرالمومنین علیه­ السلام گرفتند و نگذاشتند آن­گونه که دلخواه خدا و رسولش بود، امور خلافت و دین­داری مردم پیش رود و تنها کمتر از ۴ سال خلافت برعهده ایشان بود.
بهترین کمک به کسی که حقی از او گرفته می­شود، بازگرداندن حق به اوست. امروز من و شما چگونه می­توانیم در این راستا امیرالمومنین را یاری کنیم؟
رسول­خدا صلوات خدا بر او و خاندانش باد در ادامه خطبه خود در روز عید غدیر فرموده ­اند: مهدیعلیه ­السلام کسی است که حق خدا و تمام حقوق ما را می گیرد.
اگر من و شما که امروز دور هم جمع شدیم از خدا بخواهیم که فرج امام عصر علیه السلام را زودتر برساند، امیرالمومنین علیه­السلام را حمایت کرده­ ایم و وقتی شما کنار نماینده­ های خدا هستی، بدون شک و قطعا از حمایت خدا برخوردار خواهی شد.
پس از امروز باهم قرار می­گذاریم تا هر روزمان به ذکر “اللهم عجل لولیک الفرج” معطر شود.
اما قبل از اینکه برنامه را به پایان ببرم، دوست دارم همین جا و با همدیگر به امام زمانمان یک هدیه بدهیم؛ آخه عید غدیر رسم همه ما این هستش که به دیدن سادات برویم و از آنها عیدی بگیریم. شک نکنیم که ما امروز دست خالی و بدون عیدی از مجلس صاحب غدیر و بزرگترین سادات زمان بیرون نمی­ریم. شاید خیلی از ما یادمان رفته که بزرگترین سادات زمان، امام زمان علیه السلام است؛ و شاید خیلی از ما یادمان رفته که این عید را به صاحب اصلی­ اش تبریک بگوییم. بیاییم دست جمعی، ما به امام عیدی بدهیم و به ایشان تبریک بگوییم.
بیاییم عیدی ما برای امام زمان دعا بر تمام شدن دوران غربت و تنهایی این عزیز باشد . (همه با هم دعای فرج رو زمزمه کنیم)