جملاتی از امام، رهبری و شهدا برای استفاده در محرم
شنبه, ۱۸ مهر ۱۳۹۴، ۰۷:۱۷ ب.ظ
عاشورا در کلام امام خمینی(ره)
انگیزه این گریه و این اجتماع در مجالس روضه را خیال نکنید که فقط این است که ما گریه کنیم برای سیدالشهدا. نه سیدالشهدا احتیاج به این گریهها دارد و نه این گریهها خودش - فینفسه - کاری از آن میآید، لکن این مجلسها مردم را همچو مجتمع میکنند و یک وجهه میدهند.( صحیفه امام، جلد 13، ص 323)
باید ببینیم رمز بقای این مذهب و (رمز) بقای ممالک اسلامی (و) ممالک شیعی چه بوده است. ما باید آن رمز را حفظ بکنیم. یکی از رمزهای بزرگی که بالاترین رمز است، قضیه سیدالشهدا(ع) است. سیدالشهدا(ع) مذهب را بیمه کرد؛ با عمل خودش، اسلام را بیمه کرد. (اینکه) ائمه (علیهمالسلام) اینقدر اصرار کردند به اینکه مجمع داشته باشید، گریه (و) ندبه بکنید، برای این (بود) که این، کیان مذهب ما را حفظ میکنم.( صحیفه امام، ج 10، ص 216)
«کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» یک کلمه بزرگی است. کربلا چه کرد؟ ارض کربلا در روز عاشورا چه نقشی را بازی کرد؟ همه زمینها باید اینطور باشند. نقش کربلا این بود که سیدالشهدا(ع) با چند نفر جنگ کرد، عدد معدودی به کربلا آمدند و ایستادند در مقابل ظلم یزید و در مقابل دولت جبار، در مقابل امپراتور زمان ایستادند و فداکاری کردند و کشته شدند، لکن ظلم را قبول نکردند و یزید را شکست دادند. همهجا باید اینطور باشد و همه روز هم باید اینطور باشد، همه روز باید ملت ما این معنا را داشته باشد که امروز روز عاشورا است و ما باید در مقابل ظلم بایستیم و همینجا هم کربلا است و باید نقش کربلا را پیاده کنیم.( صحیفه امام، ج 10، صص 122 – 123)
جنبه سیاسی این مجالس، بالاتر از همه جنبههای دیگر است، بیخود بعضی از ائمه ما (علیهمالسلام) نمیفرمایند که برای من در منابر روضه بخوانید، بیخود ائمه ما (علیهمالسلام) نمیگویند که هر کس بگرید یا بگریاند یا صورت گریه کردن به خودش بگیرد، اجرش فلان و فلان است. مسئله، مسئله گریه نیست، مسئله، مسئله تباکی نیست، مسئله، مسئله سیاسی است که ائمه ما (علیهمالسلام) با همان دید الهی که داشتند، میخواستند که این ملتها را از راههای مختلف باهم بسیج و یکپارچه کنند تا آسیبپذیر نباشند.( صحیفه امام، ج 13، ص 323)
دستور آموزنده «کُلُّ یَومٍ عاشُورا و کُلُّ أَرضٍ کَربَلاء» باید سرمشق امت اسلامی باشد. قیام همگانی در هرروز و در هر سرزمین، عاشورا قیام عدالت خواهان، با عددی قلیل و ایمانی و عشقی بزرگ، در مقابل ستمگران کاخنشین و مستکبران غارتگر بود و دستور آن است که این برنامه، سرلوحه زندگی است در هرروز و در هر سرزمین.( صحیفه امام، ج 9، ص 445)
لکن این به آن معنا نیست که ما در آن مسئلهای که همه باهم باید مجتمع بشویم براى کوبیدن ابرقدرتها، از آن مسئله دستبرداریم و برویم این کار را بکنیم. نخیر، هر دو را باید بکنیم. مجالس سر جاى خودش باید باشد و مجالس عزا باید باشد و اهل منبر باید این شهادت امام حسین- سلامالله علیه- را زنده نگهدارند و ملت باید با همه قدرت این شعائر اسلامى را، خصوصاً این را، زنده نگهدارند. با زنده نگهداشتن او، اسلام زنده میشوم: انا مِنْ حُسَیْن که روایتشده است که پیغمبر فرموده است، این معنایش، معنا این است که حسین مال من است و من هم از او زنده میشوم. از او [نقل] شده است... این مجالس را حفظ کنید. همه مجالسى که اجتماعات دینى است، اجتماعات اسلامى است، اینها اسلام را در قلوب ما زنده نگه میدارد. جماعات را حفظ کنید. جمعه را حفظ کنید. اعیاد اسلامى را، شعایرى که در آن هست، حفظ کنید و مجالس عزا را با همان شکوهى که پیشتر انجام میگرفت و بیشتر از او، حفظ کنید و اهل منبر- ایّدهم اللَّه تعالى- کوشش کنند در اینکه مردم را سوق بدهند به مسائل اسلامى و مسائل سیاسى- اسلامى. مسائل اجتماعى- اسلامى و روضه را دست از آن برندارید که ما با روضه زنده هستیم. (صحیفه امام، ج 13، ص: 324- 330)
عاشورا در کلام رهبر معظم انقلاب
امروز ۱۳۰۰ سال یا بیشتر از شهادت حضرت اباعبدالله (علیهالسّلام) میگذرد و روزبهروز این داستان برجستهتر و زندهتر شده. این داستان در بطن خود دارای یک مضامینی است که این مضامین برای حیات اسلامی جامعه ضروری است.اگر این مضامین گسترش پیدا نمیکرد، از اسلام و از قرآن و از حقایق معارف اسلامی هم امروز خبری نبود. ۱۳۹۳/۱۱/۲۷
حادثهی عاشوراى حسینى را هم ستمگران و ظالمان میخواستند نگذارند باقى بماند، زینب کبرا (سلامالله علیها) نگذاشت.۱۳۹۳/۱۰/۱۷
اخلاص، موقعشناسی، پاشیدن بذر یک حرکت فزایندهی تاریخی، از خصوصیات مهم عاشوراست. ۱۳۹۰/۰۹/۰۶
ماجراى عاشورا همدرس است؛ درس اقدام و نهراسیدن از خطرات و وارد شدن در میدانهاى بزرگ.۱۳۸۴/۱۱/۱۸
ماجرای امام حسین(علیهالسلام)، نجات بخشیِ یک ملت و یا یک امّت نبود؛ نجات بخشی یک تاریخ بود.۱۳۷۷/۰۲/۱۸
عاشورا مراسمی است که در آن فکر، برنامه، هدف، آگاهیبخشی و معرفت دهی هست.۱۳۸۱/۰۱/۱۶
یکى از خطوط روشن نهضت عاشورا و بلکه خط نشان نهضت عاشورا، عبارت است از استقامت امام حسین، علیهالسلام.۱۳۷۵/۰۳/۱۴
اگر مردم از اخلاق اسلامى برخوردار بودند، یزید و ابن زیاد و عمر سعد و دیگران نمىتوانستند آن فاجعه (واقعه کربلا) را بیافرینند.۱۳۷۲/۰۴/۲۳
در زمان ما، نمونهی کاملی از حوادث عاشورا، همین بسیجیهایند. همین بچهها و جوانان بسیجاند. این یادتان نرود.۱۳۷۲/۰۳/۲۶
عاشورا درس مىدهد که براى حفظ دین، باید فداکارى کرد.۱۳۷۱/۰۴/۲۲
روح نهضت ما و جهتگیری کلی و پشتوانهی پیروزی آن، توجه به حضرت ابیعبدالله(علیهالسلام) و مسائل مربوط به عاشورا بود.۱۳۶۸/۰۵/۱۱
درسهای عاشورا، همین انقلاب عظیم و کبیرى است که شما ملت ایران پشت سر حسین زمان و فرزند ابىعبدالله الحسین علیهالسلام انجام دادید.۱۳۷۷/۰۲/۱۸
آخرین برکت عظیم حادثهى کربلا همین انقلاب شکوهمند ماست.۱۳۷۲/۰۳/۲۶
اگر حادثهى کربلا و اسوه گیری از آن نبود، این انقلاب پیروز نمىشد.۱۳۷۲/۰۳/۲۶
آنجایی که هم جهاد با دشمن و هم جهاد با نفس، در اعلى مرتبهى آن تجلى پیدا کرد، ماجراى عاشورا بود.۱۳۷۱/۱۱/۰۶
اگر ارزشهای انقلابى فراموش شد، هیچ قدرتى نخواهد توانست مشکلات این کشور را برطرف کند و آن را بسازد.۱۳۷۴/۱۱/۲۰
کاری که امام حسین (علیهالسلام) کردند، یک کار فوقالعادهای است. یعنی ابعاد آن ازآنچه که ما امروز محاسبه میکنیم، خیلی بالاتر است. ما جوانبش را، ریزهکاریهایش را غالباً ندیده میگیریم. صبرش فقط این نبود که بر تشنگی صبر کند، بر کشته شدن یاران صبر کند؛ اینها صبرِ آسان است. صبرِ سختتر این است که دیگران، افراد صاحب نفوذ، افراد آگاه، افراد محترم هی بگویند آقا نکنید، این کار غلط است، این کار خطرناک است. هی ایجاد تردید کنند. کیها؟ افرادی مثل عبدالله جعفر، عبدالله زبیر، عبدالله عباس؛ این شخصیتهای برجستهی بزرگ آن روز دنیا، آقازادههای مهم اسلام، اینها هی بگویند نکن این کار را. هر که باشد، اگر چنانچه آن عزم و آن اراده و آن ثبات در او نباشد، با خودش فکر میکند که من دیگر تکلیفی ندارم، اینها که دارند اینجوری میگویند، دنیا هم که دارد آنجوری حرکت میکنم، بگوییم و بگذریم. آنکه در مقابل این اظهارات، درواقع وسوسهها، تردیدافکنیها، راه شرعی درست کردنها بایستد و دلش نلرزد و قدم در این راه بگذارد، او همان کسی است که میتواند این تحول عظیم را به وجود بیاورد. و امام بزرگوار ما در این جهت تشبّه کردند و اقتفاء کردند به سید و سالار شهیدان.۱۳۹۰/۰۴/۱۳
مقابله با انحرافات؛ دستورالعمل اسلام اینکه در مقابلهی با حرکت انحرافی فوقالعاده خطرناک آن روز، امام حسین (علیه الصّلاه و السّلام) میایستد، این میشوم یک درس، که خود آن بزرگوار هم همین را تکرار کردند؛ یعنی کار خودشان را به دستور اسلام مستند کردند: «انّ رسولالله قال: من رأی سلطانا جائرا مستحلاّ لحرمات الله ناکثا لعهد الله مخالفا لسنّةرسولالله یعمل فی عبادالله بالاثم و العدوان فلم یغیّر علیه بفعل و لا قول کانحقاّ علی الله ان یدخله مدخله»؛(۱) حضرت این را بیان کردند. یعنی من وظیفهام این است، کاری که دارم انجام میدهم، بایستی ابراز مخالفت کنم، باید در جادهی مخالفت و ایستادگی قدم بگذارم، سرنوشت هرچه شد، بشود؛ اگر سرنوشت پیروزی بود، چهبهتر؛ اگر شهادت بود، بازهم چهبهتر. یعنی اینجوری امام حسین (علیهالسلام) حرکت کردند.۱۳۹۰/۰۴/۱۳
امام حسین علیهالسلام پرچم آزادگی را محکم نگه داشت و تا پای شهادتِ عزیزان و اسارتِ حرم شریفش ایستاد. عزت و افتخار - در بُعد یک حرکت انقلابی- این است.۱۳۸۱/۰۱/۰۹
نگذارید مفاهیم و کارهای تحریف آمیز و غلط، چشمها و دلها را از چهرهی مبارک و منور سیدالشهدا علیهالسلام، منحرف کند. با تحریف مقابله کنید.۱۳۷۴/۰۳/۰۳
مجلس عزای حسین علیهالسلام، مجلسی است که باید منشأ معرفت باشد.۱۳۷۳/۰۳/۱۷
اگر معیار تقوا در جامعه عوض شد، معلوم است که انسان باتقوایی مثل حسین بن علی علیهالسلام، باید خونش ریخته شود.۱۳۷۱/۰۴/۲۲
عامل دیگرى که وضع [جامعه اسلامی]را به آنجا رسانید[که حادثه کربلا رخ داد] و انسان در زندگى ائمه علیهمالسلام این معنا را مشاهده مىکند، این بود که پیروان حق که ستونهای آن اساس واقعىِ بناى ولایت و تشیّع محسوب مىشدند، از سرنوشت دنیاى اسلام اعراض کردند و نسبت به آن بی توجّه شدند و به سرنوشت دنیاى اسلام، اهمیت نمىدادند. ۱۳۷۴/۱۰/۰۵
جلسات بزرگداشت شهدا، ادامهی حرکت جهادی و ادامهی شهادت است.۱۳۹۳/۱۱/۲۷
روزبهروز باید یاد شهدا و تکرار نام شهدا و نکتهیابی و نکتهسنجی زندگی شهدا در جامعهی ما رواج پیدا کند و اگر این شد، آنوقت مسئلهی شهادت که به معنای مجاهدت تمامعیار درراه خدا است، در جامعه ماندگار خواهد شد. و اگر این شد، برای این جامعه دیگر شکست وجود نخواهد داشت و شکست معنا نخواهد داشت؛ پیش خواهد رفت.۱۳۹۳/۱۱/۲۷
امروز آرمانها و آرزوهاى امام، از هر چیز دیگر زندهتر است؛ دنیا هم از آنها مىترسد.۱۳۶۸/۰۳/۱۸
عاشورا در آثار دکتر شریعتی
اینکه حسین [علیهالسلام] فریاد میزند - پس از اینکه همه عزیزانش را در خون میبیند و جز دشمن کینهتوز و غارتگر در برابرش نمیبیند - فریاد میزند که: «آیا کسى هست که مرا یارى کند و انتقام کشد؟» «هل من ناصر ینصرنى؟»؛ مگر نمیداند که کسى نیست که او را یارى کند و انتقام گیرد؟
این «سؤال»، سؤال از تاریخ فرداى بشرى است و این پرسش، از آینده است و از همه ماست و این سؤال، انتظار حسین را از عاشقانش بیان میکنم و دعوت شهادت او را به همهکسانی که براى شهیدان حرمت و عظمت قائلاند، اعلام مینماید.
از کودک حسین(ع) گرفته تا برادرش و از خودش تا غلامش، از آن قاری قرآن تا آن معلم اطفال کوفه، تا آن مؤذن، تا آن مرد خویشاوند یا بیگانه و تا آن مرد اشرافی و بزرگ و باحیثیت در جامعه خود و تا آن مرد عاری از همه فخرهای اجتماعی، همه برادرانه در برابر شهادت ایستادند تا به همه مردان، زنان، کودکان و همه پیران و جوانان همیشهی تاریخ بیاموزند، که باید چگونه زندگی کنند.
عاشورا در کلام شهدا
حسین(ع) سرسلسله شیدائیان عشق است و شیدایی را به هرکسی نمیبخشند، شیدایی حق پاداش ازخودگذشتگی است... شهدا کلیدداران کعبه شیدایی هستند و کعبه شیدایی کربلاست... ما سرگردانهای مدار نفس را چه میرسد که از ستارگان کهکشان حسین بن علی(ع) سخن بگوییم؟ ما را چه میرسد که از ساکنان حریم قدس و شاهدان محفل انس سخن بگوییم. (شهید اهلقلم سید مرتضی آوینی)
برادران بدانید که زندگی و شهادت پرافتخار امام حسین(ع)سرمشقی بود برای تمام جهانیان و نیک اندیشان، و ما میکوشیم تا حیات و مرگ خویش را بر اساس ایده آن حضرت قرار دهیم. (شهید محمدرضا پور قدیری)
درود بر عاشقان زیارت کربلای تو یا حسین! که عاشقانه درراه تو جان میسپارند و به عشق اینکه بر خاک میروم که دنبالهرو خط سرخ اباعبدالله الحسین باشم. (شهید علیرضا زارع بجستانی)
یا حسین، یا حسین، یا حسین آنقدر فریاد «هل من ناصر ینصرنی »ات نافذ بود و آنچنان تنهاییات سر آن تفتیده دشت برهوت دامان را به آتش کشید که اکنون در لبیک به تو ای وارث رسولان همه سختیها را با لذت ایثار بر دوش خواهیم کشید. (شهید مجتبی طبرانی)
ما وارثان خون حسین(ع) هستیم و ما را در مبارزه کردن با کفار هیچ ترس و واهمهای نیست. (شهید عبدالحسین رضایی)
ای حسین، اکنون شهیدان بر ما شاهدند و توی ای سید شهیدان، قافلهسالار این کاروان هستی، مرا، راه عشق نما و به این کاروان متصل فرما. ای بزرگ آموزگار شهادت، و ای دلسوخته شعلههای سرکش عشق، به تو اقتدا کردم و تو شاهد باش که هم چون یاران تو به یاریات برخاستم و ندای پر صدایت « هل من ناصر ینصرنی» تو را لبیک گفتم. (شهید زینالعابدین عابد نیا)
عاشورا، روزی که ظهرش نه هم چون ظهرهای دیگر بود و آفتاب تابانش نه هم چون روزهای دیگر، خورشید اشعه سوزانش را هم چون شعلههای آتش بر زمین در صحرای نینوا، در کنار شط فرات خیمهگاه حسین(ع) در مقابل خرگاه یزید ویاران حسین(ع) در مقابل لشگریان یزید صفآرایی کردهاند و لحظه انتخاب فرارسیده است. (شهید زینالعابدین عابد نیا)
ما در اسلام روزی تاریخیتر از عاشورا نداریم، به خاطر اینکه عاشورا سرمنشأ پیروزیهای اسلام بود ما که در این زمان زندگی میکنیم باید بدانیم که عاشورا را باید از یادهایمان نبریم و آیا چگونه میشوم از یاد برد روزی که تمام یاران حسین(ع) و حسین(ع) به شهادت رسیدند. (شهید محمدرضا خان زادی)
... به میدان آزمایشی میروی که در یکطرف کفر است با تمام امکانات و در طرف دیگر جوانان سلحشور باایمانکه برای حق مبارزه میکنند، برای هدفشان و مکتبشان و وقتی اینچنین میاندیشی خود را در کنار همه آنها و جزو یارانشان احساس میکنی گویی در کنار حسین(ع) فریاد «هل من ناصر ینصرنی»اش را پاسخ گفتهای و دیگر برایت مرگ مفهومی ندارد، چه زیبا و باشکوه است اینگونه زیستن و اینگونه مردن. (شهید بهروز ابوحمزه)
هر زمان خواستی گریه کنی برای امام حسین(ع) و فرزندان و اصحابش گریه کن، که این عزیزان خدا که بهتر و باوفاتر از آنان خلق نشده چگونه غریبانه تحت عنوان خارجی کشته شدند و بدنهای پاکشان سه روز و دو شب روی زمین گرم کربلا ماند. (شهید مسعود رستگار)
باید کلمه عشق را درصحنه عاشورا یافت. چگونگی پیوستن و برگشتن عاشق به حضور معشوق، عشقی که دل را روانه باریتعالی کرده و فکر دنیوی را سلب میکنم. حسین(ع) این عاشق بزرگ و مظهر عشق چگونگی این امر را به ما رهروان حق آموخت. (شهید سیفالله روستازاده)
ای امام حسین(ع) اگرچه در کربلا نبودهام که به ندای «هل من ناصر ینصرنی»ات جواب دهم ولی ببین که به ندای حقطلبانه فرزندت خمینی لبیک گفته و در کربلای خوزستان جانفشانی میکنم.
از مصائب سالار شهیدان یاد کنید و برای امام حسین و خانوادهاش گریه کنید که امام صادق (ع) میفرماید: هرکس بر امام حسین(ع) گریه کند بهشت بر او واجب میشوم. (شهید رضا سیدارونقی از: خوی)
اگر جنازه شهیدتان سر در بدن ندارد ناراحت نشوید و مگویید که سر جوان ما کجاست. زیرا سر مرا همراه کاروان سرهای شهیدان کربلا بر نیزه کرده و در شهرمی گردانند تا نشانی بر مظلومیت شهیدان راه حق باشند، اگر مدتی جنازهام بیدستوپا در بیابان بماند باید به یاد علمدار شهیدان کربلا باشید که پیکرش بدون دستوپا در بیابان افتاده بود. (شهید ناصر چهارلنگ از: اندیمشک)
اکنون شماهایی که ماندهاید باید این خط سرخ و خونین که همان خط سرخ حسین بن علی(ع) است را ادامه دهید. (شهید فردین میرزاغفاری از: اصفهان)
...توصیه دارم که همواره رهرو این پیر روشنضمیر باشید. زیرا راه او راه حسین(ع) و راه حسین(ع) راه ا... است. باخدا پیمان میبندم که در تمام عاشوراها و تمام کربلاها با حسین(ع) همراه باشم. (شهید قاسم علی محمدی از: مازندران)
..آری همانطور که زینب (ع) آن قهرمان کربلا در برابر این نعمت عظیم الهی خدا را شکرگزاری میکنم ماهم باید او را شکر کنیم. (شهید رسول سیدین از: خمین)
خدایا دوست دارم اگر شهید شدم بیسر باشم که در مقابل امام حسین (ع)روسفید باشم. (شهید سلطانعلی دمبرچلی از: تهران)
هنگامیکه زینب بر بالین غرقهبهخون برادرش در گودی قتلگاه رسید و دستها را بهسوی آسمان بلند و فریاد برآورد که خدایا! این قربانی را از من بپذیر، تو نیز همچون زینب مقاوم و استوار باش و همواره در این فکر باش که پیام خون شهیدت را بهتمامی عالم برسانی. (شهید محمد زارعی از: قم)
نبرد ما یک نبردی است که نشأتگرفته از عاشورای حسینی است عرصه نبرد عرصه مقدسی است که بایستی ارتباط با دنیا را قطع و ارتباط باخدا را برقرار ساخت. (شهید محمدمحبوبی از: سمنان)
سلام بر حضرت سیدالشهدا(ع) که در روز عاشورا راه و رسم آزادگی،شجاعت، شهامت و ایثار را به ما آموخت. (شهید علی نوری از: خوی)
به حسین(ع) بگو خونش هنوز در رگها میجوشد و نامش در لالههای خونین میهنم در چهره سرخرنگ شفق، ... ای حسین اگر فریاد هل من ناصر ینصرنی تو را در آن زمان نمیرسید بدان که اکنون تمام رزمندگان عشق شهادت یا زیارت تو را دارند. (شهید علیاکبر پالویی از: نکا)
خدایا تو را شکر میکنم که حسین را آفریدی، ای خدای حسین تو را شکر میکنم که راه پرافتخار شهادت را در جلوی پای رزمندگان حق و حقیقت گذاشتی. (شهید عباس علی باطبی از: بهشهر)
دوست دارم که جسدم تکهتکه شود و سرم از بدن جدا شود و همانطور که حضرت زینب (س) نتوانست جسد برادرش را تشخیص دهد، شوم که در مقابل آنها در روزمحشر خجل نباشم. (شهید سعید کاکویی از: ساری)
اگر به زیارت رفتید به امام حسین (ع)بگویید که من هم جوانی داشتم و آرزویش این بود که در زمان شما و در رکاب شما باشد ولی امروز این سعادت را پیداکرده و به یاری شما آمده. (شهید مجتبی ذکریاپور)
اگر میخواهید در مقام و عظمت شما خللی وارد نشود هیچگاه زبان به شکایت نگشایید و آنچه را که از قدر و منزلت الهی شما میکاهد بر زبان نیاورید، همیشه سعی کنید سخنان حسین بن علی (ع) را در نظر داشته و برای خود الگو قرار دهید. (شهید علیاکبر آذری نظر)
به میدان آزمایشی میروی که در یکطرف کفر است با تمام امکانات و در طرف دیگر جوانان سلحشور و باایمآنکه برای حق مبارزه میکنند، برای هدفشان و مکتبشان و وقتی اینچنین میاندیشی خود را در کنار همه آنها و جزو یارانشان احساس میکنی گویی در کنار حسین(ع) و فریاد هل من ناصر ینصرنی اش را پاسخ گفتهای و دیگر برایت مرگ مفهومی ندارد، چه زیبا و باشکوه است اینگونه بودن، اینگونه زیستن و اینگونه مردن. (شهید بهروز ابوحمزه)
ما وارثان خون حسین(ع) هستیم. و ما را در مبارزه کردن با کفار هیچ ترس و واهمهای نیست. (شهید عبدالحسین رضایی)
باید کلمه عشق را درصحنه عاشورا یافت. چگونگی پیوستن و برگشتن عاشق به حضور معشوق عشقی که دل را روانه باریتعالی کرده و فکر دنیوی را سلب میکنم. حسین(ع) این عاشق بزرگ و مظهر عشق، چگونگی این امر را به ما رهروان حق آموخت. (شهید سیف ا... روستازاده)
ما از امام حسین(ع) بالاتر نیستیم، که هستی خود را درراه خدا و دین فدا کرد. ما باید پیروان راه حسین بن علی (ع) باشیم، او که با خون خود اسلام را زنده کرد. (شهید مهدی آقاعباسی)
آری لحظه وصل لحظه شورانگیز است، لحظه نشاطآوری است. آری، لحظه وصل لحظهای است که دلوجان آدمی به نور حق روشن و دیدن جمال حق جان میگیرد و چه لذتی بالاتر از اینکه انسان دلوجانش به جلوههای حق روشن شود. برای من کمال افتخار است که جان خود را فدای اینچنین راهی کنم، راهی که حسین بن علی(ع) امام عاشقان فدای آن شده است. (شهید محمد مصطفی درخشان راد)
پدرم بدان که ما سالهای سال حسین حسین میگفتیم. الآن موقع عمل است باید بانثار خون خود به ندای مظلومانه امام امت لبیک بگوییم. (شهید جعفر بیات)
درود بر عاشقان زیارت کربلای تو یا حسین، که عاشقانه درراه تو جان میسپارند،و به عشق اینکه بر خاک زیر پایت بوسه زنند جان خود را برای زیارت تو و معبودشان هدیه میکنند. (شهید سلیمان عبدی)
من رفتم به آن راهی که برای رسیدن به آن مشقات زیادی را کشیدم. من رفتم به آن راهی که آرزویش را داشتم، من میروم که دنبالهرو خط سرخ اباعبدالله الحسین باشم. (شهید علیرضا زارع بجستانی)
اما همه باید سعی کنیم راه شهیدان را که همان راه سالار شهیدان حسین بن علی(ع) است ادامه دهیم و در این راه از دلوجان و مال خود دریغ نکنیم و حسین و در این راه ثابتقدم بمانیم. (شهید عبدالله درباباری)
حسین جان همچنآنکه در روز عاشورا یکیک یاران و عزیزانت را در آغوش میگرفتی، از تو میخواهم که به هنگام شهادتم سرم را بر بالینت بگذاری و مرا از عشق به خود و خدایت سیراب گردانی. (شهید غلامرضا لاسجردی)
امام حسین (ع) فرمود اگر آیین پیامبر جز با کشتن من باقی نمیماند پس ای شمشیرها مرا در آغوش گیرید. اگر ریشه کوچکی از درخت اسلام با خون این حقیر آبیاری میشوم پس ببارید ای توپها و تانکها بر سرم. (شهید سید شکرالله دریاباری)
ای حسین، اکنون شهیدان بر ما شاهدند، و تو ای سید شهیدان قافلهسالار این کاروان هستی، مرا ، راه عشق نما و به این کاروان متصل فرما. ای بزرگ آموزگار شهادت، و ای سوخته شعلههای سرکش عشق، به تو اقتدا کردم و تو شاهد باش که همچون یاران تو به یاریات برخاستم و ندای پرصلابت هل من ناصرینصرنی تو را لبیک گفتم. (شهید زینالعابدین عابد نیا)
خدایا، در روز رستاخیز هرکس در پشت سر امام خویش محشور میگردد. خدایا، مرا به دنبال امام خمینی کبیر و به دنبال جدش حسین (ع) محشور فرما. و مرا از شفاعت پیامبر(ص) و حسین (ع) و امام خمینی بینصیب مگردان. (شهید سعید زینال زاده)
حسین جان، همچنآنکه در روز عاشورا یکایک یاران و عزیزانت را در آغوش میگرفتی از تو میخواهم در هنگام شهادتم، سرم را بر روی زانویت قرار دهی و مرا از عشق به خود و خدایت سیراب کنی. (شهید حسین آقایی)
هر زمان خواستی گریه کنی بر امام حسین (ع) و فرزندان و اصحابش گریه کن ،که این عزیزان خدا که بهتر و باوفاتر از آنان خلق نشده، چگونه غریبانه تحت عنوان خارجی کشته شدند و بدنهای پاکشان سه روز و دو شب روی زمین گرم کربلا ماند. (شهید مسعود رستگار)
باید این را دانست که من این راه حسینی، راه الله و شهید شدن را خودم آگاهانه و با بینش اسلامی انتخاب کردهام. و هیچ زور و اجباری در این راه نیست بلکه یک انتخاب آگاهانه است که شخص خود انتخاب میکنم و من این راه را که همان راه حسین ویارانش است خودم انتخاب کردهام میدانم سعادت دنیا و آخرت در همین راه است. (شهید حسین نافله زاده)
حسین جان، ای معنی انسانیت در زمین و زمان، ای که به ما درس دادی،درس خوب زیستن و خوب مردن، ای نور، ای روشنی، ای چراغ فروزان بر مناره تاریخ در همه عصرها و همه نسلها، امت تو و شاگردان مکتب تو از نزدیک به تو لبیک میگویند مگر نه این است که تو بودی که با راه حرکت کمالی خود درس انسان بودن و انسان زیستن و انسان مردن آموختی. (شهید محمد دوست محمدی)
ای امام حسین (ع)، اگرچه در کربلا نبودهام که به ندای هل من ناصر ینصرنی ات جواب دهم ولی ببین که به ندای حقطلبانه فرزندت خمینی لبیک گفته و در کربلای خوزستان جانفشانی میکنم. ( کریمی)
اینک ما میگوییم حسین جان، اگر در آن فضای داغ و خونین کسی به فریادت نرسید و ندای تو را لبیک نگفت، ما پیروانت در فضای گرم و خونین ایرانزمین دست مردانگی مشت کرده ، و به ندای غریبی و تنهائیات لبیک میگوییم. (شهید محمد رستگاری مقدم)
پدرم مگر شما نمیگویید کاش من بهجای حسین بن علی(ع) داغ از دست دادن فرزندان خود را تحمل میکردم. ای مادر مگر شما نمیگویید کاش من بهجای زینب بودم و عزیزانم به شهادت میرسیدند و من بهجای او سوار بر شتر عریان به اسارت میرفتم. حال مگر خمینی فرزند حسین نیست و مگر جبهههای ما کربلا نیست ، مگر ابرقدرتها همچون یزید دستور قتلعام مسلمانان را نمیدهند، مگر اینان همچون مزدوران یزید خیمهها و خانههای مسلمین را به آتش نمیکشند. مگر فرزندان خردسال ما از رقیه حسین عزیزتر هستند؟ مگر جوانان ما از جوانان حسین عزیزتر هستند؟ آری دوباره کربلا فرارسیده است. (شهید علیاصغر قریشیگ)
اشک بریزید ، لیکن برای امام حسین(ع) و فرزندانش و دیگر ائمه اطهار که مظلومانه شهید شدند. (شهید سعید هداوند)
انگیزه این گریه و این اجتماع در مجالس روضه را خیال نکنید که فقط این است که ما گریه کنیم برای سیدالشهدا. نه سیدالشهدا احتیاج به این گریهها دارد و نه این گریهها خودش - فینفسه - کاری از آن میآید، لکن این مجلسها مردم را همچو مجتمع میکنند و یک وجهه میدهند.( صحیفه امام، جلد 13، ص 323)
باید ببینیم رمز بقای این مذهب و (رمز) بقای ممالک اسلامی (و) ممالک شیعی چه بوده است. ما باید آن رمز را حفظ بکنیم. یکی از رمزهای بزرگی که بالاترین رمز است، قضیه سیدالشهدا(ع) است. سیدالشهدا(ع) مذهب را بیمه کرد؛ با عمل خودش، اسلام را بیمه کرد. (اینکه) ائمه (علیهمالسلام) اینقدر اصرار کردند به اینکه مجمع داشته باشید، گریه (و) ندبه بکنید، برای این (بود) که این، کیان مذهب ما را حفظ میکنم.( صحیفه امام، ج 10، ص 216)
«کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» یک کلمه بزرگی است. کربلا چه کرد؟ ارض کربلا در روز عاشورا چه نقشی را بازی کرد؟ همه زمینها باید اینطور باشند. نقش کربلا این بود که سیدالشهدا(ع) با چند نفر جنگ کرد، عدد معدودی به کربلا آمدند و ایستادند در مقابل ظلم یزید و در مقابل دولت جبار، در مقابل امپراتور زمان ایستادند و فداکاری کردند و کشته شدند، لکن ظلم را قبول نکردند و یزید را شکست دادند. همهجا باید اینطور باشد و همه روز هم باید اینطور باشد، همه روز باید ملت ما این معنا را داشته باشد که امروز روز عاشورا است و ما باید در مقابل ظلم بایستیم و همینجا هم کربلا است و باید نقش کربلا را پیاده کنیم.( صحیفه امام، ج 10، صص 122 – 123)
جنبه سیاسی این مجالس، بالاتر از همه جنبههای دیگر است، بیخود بعضی از ائمه ما (علیهمالسلام) نمیفرمایند که برای من در منابر روضه بخوانید، بیخود ائمه ما (علیهمالسلام) نمیگویند که هر کس بگرید یا بگریاند یا صورت گریه کردن به خودش بگیرد، اجرش فلان و فلان است. مسئله، مسئله گریه نیست، مسئله، مسئله تباکی نیست، مسئله، مسئله سیاسی است که ائمه ما (علیهمالسلام) با همان دید الهی که داشتند، میخواستند که این ملتها را از راههای مختلف باهم بسیج و یکپارچه کنند تا آسیبپذیر نباشند.( صحیفه امام، ج 13، ص 323)
دستور آموزنده «کُلُّ یَومٍ عاشُورا و کُلُّ أَرضٍ کَربَلاء» باید سرمشق امت اسلامی باشد. قیام همگانی در هرروز و در هر سرزمین، عاشورا قیام عدالت خواهان، با عددی قلیل و ایمانی و عشقی بزرگ، در مقابل ستمگران کاخنشین و مستکبران غارتگر بود و دستور آن است که این برنامه، سرلوحه زندگی است در هرروز و در هر سرزمین.( صحیفه امام، ج 9، ص 445)
لکن این به آن معنا نیست که ما در آن مسئلهای که همه باهم باید مجتمع بشویم براى کوبیدن ابرقدرتها، از آن مسئله دستبرداریم و برویم این کار را بکنیم. نخیر، هر دو را باید بکنیم. مجالس سر جاى خودش باید باشد و مجالس عزا باید باشد و اهل منبر باید این شهادت امام حسین- سلامالله علیه- را زنده نگهدارند و ملت باید با همه قدرت این شعائر اسلامى را، خصوصاً این را، زنده نگهدارند. با زنده نگهداشتن او، اسلام زنده میشوم: انا مِنْ حُسَیْن که روایتشده است که پیغمبر فرموده است، این معنایش، معنا این است که حسین مال من است و من هم از او زنده میشوم. از او [نقل] شده است... این مجالس را حفظ کنید. همه مجالسى که اجتماعات دینى است، اجتماعات اسلامى است، اینها اسلام را در قلوب ما زنده نگه میدارد. جماعات را حفظ کنید. جمعه را حفظ کنید. اعیاد اسلامى را، شعایرى که در آن هست، حفظ کنید و مجالس عزا را با همان شکوهى که پیشتر انجام میگرفت و بیشتر از او، حفظ کنید و اهل منبر- ایّدهم اللَّه تعالى- کوشش کنند در اینکه مردم را سوق بدهند به مسائل اسلامى و مسائل سیاسى- اسلامى. مسائل اجتماعى- اسلامى و روضه را دست از آن برندارید که ما با روضه زنده هستیم. (صحیفه امام، ج 13، ص: 324- 330)
عاشورا در کلام رهبر معظم انقلاب
امروز ۱۳۰۰ سال یا بیشتر از شهادت حضرت اباعبدالله (علیهالسّلام) میگذرد و روزبهروز این داستان برجستهتر و زندهتر شده. این داستان در بطن خود دارای یک مضامینی است که این مضامین برای حیات اسلامی جامعه ضروری است.اگر این مضامین گسترش پیدا نمیکرد، از اسلام و از قرآن و از حقایق معارف اسلامی هم امروز خبری نبود. ۱۳۹۳/۱۱/۲۷
حادثهی عاشوراى حسینى را هم ستمگران و ظالمان میخواستند نگذارند باقى بماند، زینب کبرا (سلامالله علیها) نگذاشت.۱۳۹۳/۱۰/۱۷
اخلاص، موقعشناسی، پاشیدن بذر یک حرکت فزایندهی تاریخی، از خصوصیات مهم عاشوراست. ۱۳۹۰/۰۹/۰۶
ماجراى عاشورا همدرس است؛ درس اقدام و نهراسیدن از خطرات و وارد شدن در میدانهاى بزرگ.۱۳۸۴/۱۱/۱۸
ماجرای امام حسین(علیهالسلام)، نجات بخشیِ یک ملت و یا یک امّت نبود؛ نجات بخشی یک تاریخ بود.۱۳۷۷/۰۲/۱۸
عاشورا مراسمی است که در آن فکر، برنامه، هدف، آگاهیبخشی و معرفت دهی هست.۱۳۸۱/۰۱/۱۶
یکى از خطوط روشن نهضت عاشورا و بلکه خط نشان نهضت عاشورا، عبارت است از استقامت امام حسین، علیهالسلام.۱۳۷۵/۰۳/۱۴
اگر مردم از اخلاق اسلامى برخوردار بودند، یزید و ابن زیاد و عمر سعد و دیگران نمىتوانستند آن فاجعه (واقعه کربلا) را بیافرینند.۱۳۷۲/۰۴/۲۳
در زمان ما، نمونهی کاملی از حوادث عاشورا، همین بسیجیهایند. همین بچهها و جوانان بسیجاند. این یادتان نرود.۱۳۷۲/۰۳/۲۶
عاشورا درس مىدهد که براى حفظ دین، باید فداکارى کرد.۱۳۷۱/۰۴/۲۲
روح نهضت ما و جهتگیری کلی و پشتوانهی پیروزی آن، توجه به حضرت ابیعبدالله(علیهالسلام) و مسائل مربوط به عاشورا بود.۱۳۶۸/۰۵/۱۱
درسهای عاشورا، همین انقلاب عظیم و کبیرى است که شما ملت ایران پشت سر حسین زمان و فرزند ابىعبدالله الحسین علیهالسلام انجام دادید.۱۳۷۷/۰۲/۱۸
آخرین برکت عظیم حادثهى کربلا همین انقلاب شکوهمند ماست.۱۳۷۲/۰۳/۲۶
اگر حادثهى کربلا و اسوه گیری از آن نبود، این انقلاب پیروز نمىشد.۱۳۷۲/۰۳/۲۶
آنجایی که هم جهاد با دشمن و هم جهاد با نفس، در اعلى مرتبهى آن تجلى پیدا کرد، ماجراى عاشورا بود.۱۳۷۱/۱۱/۰۶
اگر ارزشهای انقلابى فراموش شد، هیچ قدرتى نخواهد توانست مشکلات این کشور را برطرف کند و آن را بسازد.۱۳۷۴/۱۱/۲۰
کاری که امام حسین (علیهالسلام) کردند، یک کار فوقالعادهای است. یعنی ابعاد آن ازآنچه که ما امروز محاسبه میکنیم، خیلی بالاتر است. ما جوانبش را، ریزهکاریهایش را غالباً ندیده میگیریم. صبرش فقط این نبود که بر تشنگی صبر کند، بر کشته شدن یاران صبر کند؛ اینها صبرِ آسان است. صبرِ سختتر این است که دیگران، افراد صاحب نفوذ، افراد آگاه، افراد محترم هی بگویند آقا نکنید، این کار غلط است، این کار خطرناک است. هی ایجاد تردید کنند. کیها؟ افرادی مثل عبدالله جعفر، عبدالله زبیر، عبدالله عباس؛ این شخصیتهای برجستهی بزرگ آن روز دنیا، آقازادههای مهم اسلام، اینها هی بگویند نکن این کار را. هر که باشد، اگر چنانچه آن عزم و آن اراده و آن ثبات در او نباشد، با خودش فکر میکند که من دیگر تکلیفی ندارم، اینها که دارند اینجوری میگویند، دنیا هم که دارد آنجوری حرکت میکنم، بگوییم و بگذریم. آنکه در مقابل این اظهارات، درواقع وسوسهها، تردیدافکنیها، راه شرعی درست کردنها بایستد و دلش نلرزد و قدم در این راه بگذارد، او همان کسی است که میتواند این تحول عظیم را به وجود بیاورد. و امام بزرگوار ما در این جهت تشبّه کردند و اقتفاء کردند به سید و سالار شهیدان.۱۳۹۰/۰۴/۱۳
مقابله با انحرافات؛ دستورالعمل اسلام اینکه در مقابلهی با حرکت انحرافی فوقالعاده خطرناک آن روز، امام حسین (علیه الصّلاه و السّلام) میایستد، این میشوم یک درس، که خود آن بزرگوار هم همین را تکرار کردند؛ یعنی کار خودشان را به دستور اسلام مستند کردند: «انّ رسولالله قال: من رأی سلطانا جائرا مستحلاّ لحرمات الله ناکثا لعهد الله مخالفا لسنّةرسولالله یعمل فی عبادالله بالاثم و العدوان فلم یغیّر علیه بفعل و لا قول کانحقاّ علی الله ان یدخله مدخله»؛(۱) حضرت این را بیان کردند. یعنی من وظیفهام این است، کاری که دارم انجام میدهم، بایستی ابراز مخالفت کنم، باید در جادهی مخالفت و ایستادگی قدم بگذارم، سرنوشت هرچه شد، بشود؛ اگر سرنوشت پیروزی بود، چهبهتر؛ اگر شهادت بود، بازهم چهبهتر. یعنی اینجوری امام حسین (علیهالسلام) حرکت کردند.۱۳۹۰/۰۴/۱۳
امام حسین علیهالسلام پرچم آزادگی را محکم نگه داشت و تا پای شهادتِ عزیزان و اسارتِ حرم شریفش ایستاد. عزت و افتخار - در بُعد یک حرکت انقلابی- این است.۱۳۸۱/۰۱/۰۹
نگذارید مفاهیم و کارهای تحریف آمیز و غلط، چشمها و دلها را از چهرهی مبارک و منور سیدالشهدا علیهالسلام، منحرف کند. با تحریف مقابله کنید.۱۳۷۴/۰۳/۰۳
مجلس عزای حسین علیهالسلام، مجلسی است که باید منشأ معرفت باشد.۱۳۷۳/۰۳/۱۷
اگر معیار تقوا در جامعه عوض شد، معلوم است که انسان باتقوایی مثل حسین بن علی علیهالسلام، باید خونش ریخته شود.۱۳۷۱/۰۴/۲۲
عامل دیگرى که وضع [جامعه اسلامی]را به آنجا رسانید[که حادثه کربلا رخ داد] و انسان در زندگى ائمه علیهمالسلام این معنا را مشاهده مىکند، این بود که پیروان حق که ستونهای آن اساس واقعىِ بناى ولایت و تشیّع محسوب مىشدند، از سرنوشت دنیاى اسلام اعراض کردند و نسبت به آن بی توجّه شدند و به سرنوشت دنیاى اسلام، اهمیت نمىدادند. ۱۳۷۴/۱۰/۰۵
جلسات بزرگداشت شهدا، ادامهی حرکت جهادی و ادامهی شهادت است.۱۳۹۳/۱۱/۲۷
روزبهروز باید یاد شهدا و تکرار نام شهدا و نکتهیابی و نکتهسنجی زندگی شهدا در جامعهی ما رواج پیدا کند و اگر این شد، آنوقت مسئلهی شهادت که به معنای مجاهدت تمامعیار درراه خدا است، در جامعه ماندگار خواهد شد. و اگر این شد، برای این جامعه دیگر شکست وجود نخواهد داشت و شکست معنا نخواهد داشت؛ پیش خواهد رفت.۱۳۹۳/۱۱/۲۷
امروز آرمانها و آرزوهاى امام، از هر چیز دیگر زندهتر است؛ دنیا هم از آنها مىترسد.۱۳۶۸/۰۳/۱۸
عاشورا در آثار دکتر شریعتی
اینکه حسین [علیهالسلام] فریاد میزند - پس از اینکه همه عزیزانش را در خون میبیند و جز دشمن کینهتوز و غارتگر در برابرش نمیبیند - فریاد میزند که: «آیا کسى هست که مرا یارى کند و انتقام کشد؟» «هل من ناصر ینصرنى؟»؛ مگر نمیداند که کسى نیست که او را یارى کند و انتقام گیرد؟
این «سؤال»، سؤال از تاریخ فرداى بشرى است و این پرسش، از آینده است و از همه ماست و این سؤال، انتظار حسین را از عاشقانش بیان میکنم و دعوت شهادت او را به همهکسانی که براى شهیدان حرمت و عظمت قائلاند، اعلام مینماید.
از کودک حسین(ع) گرفته تا برادرش و از خودش تا غلامش، از آن قاری قرآن تا آن معلم اطفال کوفه، تا آن مؤذن، تا آن مرد خویشاوند یا بیگانه و تا آن مرد اشرافی و بزرگ و باحیثیت در جامعه خود و تا آن مرد عاری از همه فخرهای اجتماعی، همه برادرانه در برابر شهادت ایستادند تا به همه مردان، زنان، کودکان و همه پیران و جوانان همیشهی تاریخ بیاموزند، که باید چگونه زندگی کنند.
عاشورا در کلام شهدا
حسین(ع) سرسلسله شیدائیان عشق است و شیدایی را به هرکسی نمیبخشند، شیدایی حق پاداش ازخودگذشتگی است... شهدا کلیدداران کعبه شیدایی هستند و کعبه شیدایی کربلاست... ما سرگردانهای مدار نفس را چه میرسد که از ستارگان کهکشان حسین بن علی(ع) سخن بگوییم؟ ما را چه میرسد که از ساکنان حریم قدس و شاهدان محفل انس سخن بگوییم. (شهید اهلقلم سید مرتضی آوینی)
برادران بدانید که زندگی و شهادت پرافتخار امام حسین(ع)سرمشقی بود برای تمام جهانیان و نیک اندیشان، و ما میکوشیم تا حیات و مرگ خویش را بر اساس ایده آن حضرت قرار دهیم. (شهید محمدرضا پور قدیری)
درود بر عاشقان زیارت کربلای تو یا حسین! که عاشقانه درراه تو جان میسپارند و به عشق اینکه بر خاک میروم که دنبالهرو خط سرخ اباعبدالله الحسین باشم. (شهید علیرضا زارع بجستانی)
یا حسین، یا حسین، یا حسین آنقدر فریاد «هل من ناصر ینصرنی »ات نافذ بود و آنچنان تنهاییات سر آن تفتیده دشت برهوت دامان را به آتش کشید که اکنون در لبیک به تو ای وارث رسولان همه سختیها را با لذت ایثار بر دوش خواهیم کشید. (شهید مجتبی طبرانی)
ما وارثان خون حسین(ع) هستیم و ما را در مبارزه کردن با کفار هیچ ترس و واهمهای نیست. (شهید عبدالحسین رضایی)
ای حسین، اکنون شهیدان بر ما شاهدند و توی ای سید شهیدان، قافلهسالار این کاروان هستی، مرا، راه عشق نما و به این کاروان متصل فرما. ای بزرگ آموزگار شهادت، و ای دلسوخته شعلههای سرکش عشق، به تو اقتدا کردم و تو شاهد باش که هم چون یاران تو به یاریات برخاستم و ندای پر صدایت « هل من ناصر ینصرنی» تو را لبیک گفتم. (شهید زینالعابدین عابد نیا)
عاشورا، روزی که ظهرش نه هم چون ظهرهای دیگر بود و آفتاب تابانش نه هم چون روزهای دیگر، خورشید اشعه سوزانش را هم چون شعلههای آتش بر زمین در صحرای نینوا، در کنار شط فرات خیمهگاه حسین(ع) در مقابل خرگاه یزید ویاران حسین(ع) در مقابل لشگریان یزید صفآرایی کردهاند و لحظه انتخاب فرارسیده است. (شهید زینالعابدین عابد نیا)
ما در اسلام روزی تاریخیتر از عاشورا نداریم، به خاطر اینکه عاشورا سرمنشأ پیروزیهای اسلام بود ما که در این زمان زندگی میکنیم باید بدانیم که عاشورا را باید از یادهایمان نبریم و آیا چگونه میشوم از یاد برد روزی که تمام یاران حسین(ع) و حسین(ع) به شهادت رسیدند. (شهید محمدرضا خان زادی)
... به میدان آزمایشی میروی که در یکطرف کفر است با تمام امکانات و در طرف دیگر جوانان سلحشور باایمانکه برای حق مبارزه میکنند، برای هدفشان و مکتبشان و وقتی اینچنین میاندیشی خود را در کنار همه آنها و جزو یارانشان احساس میکنی گویی در کنار حسین(ع) فریاد «هل من ناصر ینصرنی»اش را پاسخ گفتهای و دیگر برایت مرگ مفهومی ندارد، چه زیبا و باشکوه است اینگونه زیستن و اینگونه مردن. (شهید بهروز ابوحمزه)
هر زمان خواستی گریه کنی برای امام حسین(ع) و فرزندان و اصحابش گریه کن، که این عزیزان خدا که بهتر و باوفاتر از آنان خلق نشده چگونه غریبانه تحت عنوان خارجی کشته شدند و بدنهای پاکشان سه روز و دو شب روی زمین گرم کربلا ماند. (شهید مسعود رستگار)
باید کلمه عشق را درصحنه عاشورا یافت. چگونگی پیوستن و برگشتن عاشق به حضور معشوق، عشقی که دل را روانه باریتعالی کرده و فکر دنیوی را سلب میکنم. حسین(ع) این عاشق بزرگ و مظهر عشق چگونگی این امر را به ما رهروان حق آموخت. (شهید سیفالله روستازاده)
ای امام حسین(ع) اگرچه در کربلا نبودهام که به ندای «هل من ناصر ینصرنی»ات جواب دهم ولی ببین که به ندای حقطلبانه فرزندت خمینی لبیک گفته و در کربلای خوزستان جانفشانی میکنم.
از مصائب سالار شهیدان یاد کنید و برای امام حسین و خانوادهاش گریه کنید که امام صادق (ع) میفرماید: هرکس بر امام حسین(ع) گریه کند بهشت بر او واجب میشوم. (شهید رضا سیدارونقی از: خوی)
اگر جنازه شهیدتان سر در بدن ندارد ناراحت نشوید و مگویید که سر جوان ما کجاست. زیرا سر مرا همراه کاروان سرهای شهیدان کربلا بر نیزه کرده و در شهرمی گردانند تا نشانی بر مظلومیت شهیدان راه حق باشند، اگر مدتی جنازهام بیدستوپا در بیابان بماند باید به یاد علمدار شهیدان کربلا باشید که پیکرش بدون دستوپا در بیابان افتاده بود. (شهید ناصر چهارلنگ از: اندیمشک)
اکنون شماهایی که ماندهاید باید این خط سرخ و خونین که همان خط سرخ حسین بن علی(ع) است را ادامه دهید. (شهید فردین میرزاغفاری از: اصفهان)
...توصیه دارم که همواره رهرو این پیر روشنضمیر باشید. زیرا راه او راه حسین(ع) و راه حسین(ع) راه ا... است. باخدا پیمان میبندم که در تمام عاشوراها و تمام کربلاها با حسین(ع) همراه باشم. (شهید قاسم علی محمدی از: مازندران)
..آری همانطور که زینب (ع) آن قهرمان کربلا در برابر این نعمت عظیم الهی خدا را شکرگزاری میکنم ماهم باید او را شکر کنیم. (شهید رسول سیدین از: خمین)
خدایا دوست دارم اگر شهید شدم بیسر باشم که در مقابل امام حسین (ع)روسفید باشم. (شهید سلطانعلی دمبرچلی از: تهران)
هنگامیکه زینب بر بالین غرقهبهخون برادرش در گودی قتلگاه رسید و دستها را بهسوی آسمان بلند و فریاد برآورد که خدایا! این قربانی را از من بپذیر، تو نیز همچون زینب مقاوم و استوار باش و همواره در این فکر باش که پیام خون شهیدت را بهتمامی عالم برسانی. (شهید محمد زارعی از: قم)
نبرد ما یک نبردی است که نشأتگرفته از عاشورای حسینی است عرصه نبرد عرصه مقدسی است که بایستی ارتباط با دنیا را قطع و ارتباط باخدا را برقرار ساخت. (شهید محمدمحبوبی از: سمنان)
سلام بر حضرت سیدالشهدا(ع) که در روز عاشورا راه و رسم آزادگی،شجاعت، شهامت و ایثار را به ما آموخت. (شهید علی نوری از: خوی)
به حسین(ع) بگو خونش هنوز در رگها میجوشد و نامش در لالههای خونین میهنم در چهره سرخرنگ شفق، ... ای حسین اگر فریاد هل من ناصر ینصرنی تو را در آن زمان نمیرسید بدان که اکنون تمام رزمندگان عشق شهادت یا زیارت تو را دارند. (شهید علیاکبر پالویی از: نکا)
خدایا تو را شکر میکنم که حسین را آفریدی، ای خدای حسین تو را شکر میکنم که راه پرافتخار شهادت را در جلوی پای رزمندگان حق و حقیقت گذاشتی. (شهید عباس علی باطبی از: بهشهر)
دوست دارم که جسدم تکهتکه شود و سرم از بدن جدا شود و همانطور که حضرت زینب (س) نتوانست جسد برادرش را تشخیص دهد، شوم که در مقابل آنها در روزمحشر خجل نباشم. (شهید سعید کاکویی از: ساری)
اگر به زیارت رفتید به امام حسین (ع)بگویید که من هم جوانی داشتم و آرزویش این بود که در زمان شما و در رکاب شما باشد ولی امروز این سعادت را پیداکرده و به یاری شما آمده. (شهید مجتبی ذکریاپور)
اگر میخواهید در مقام و عظمت شما خللی وارد نشود هیچگاه زبان به شکایت نگشایید و آنچه را که از قدر و منزلت الهی شما میکاهد بر زبان نیاورید، همیشه سعی کنید سخنان حسین بن علی (ع) را در نظر داشته و برای خود الگو قرار دهید. (شهید علیاکبر آذری نظر)
به میدان آزمایشی میروی که در یکطرف کفر است با تمام امکانات و در طرف دیگر جوانان سلحشور و باایمآنکه برای حق مبارزه میکنند، برای هدفشان و مکتبشان و وقتی اینچنین میاندیشی خود را در کنار همه آنها و جزو یارانشان احساس میکنی گویی در کنار حسین(ع) و فریاد هل من ناصر ینصرنی اش را پاسخ گفتهای و دیگر برایت مرگ مفهومی ندارد، چه زیبا و باشکوه است اینگونه بودن، اینگونه زیستن و اینگونه مردن. (شهید بهروز ابوحمزه)
ما وارثان خون حسین(ع) هستیم. و ما را در مبارزه کردن با کفار هیچ ترس و واهمهای نیست. (شهید عبدالحسین رضایی)
باید کلمه عشق را درصحنه عاشورا یافت. چگونگی پیوستن و برگشتن عاشق به حضور معشوق عشقی که دل را روانه باریتعالی کرده و فکر دنیوی را سلب میکنم. حسین(ع) این عاشق بزرگ و مظهر عشق، چگونگی این امر را به ما رهروان حق آموخت. (شهید سیف ا... روستازاده)
ما از امام حسین(ع) بالاتر نیستیم، که هستی خود را درراه خدا و دین فدا کرد. ما باید پیروان راه حسین بن علی (ع) باشیم، او که با خون خود اسلام را زنده کرد. (شهید مهدی آقاعباسی)
آری لحظه وصل لحظه شورانگیز است، لحظه نشاطآوری است. آری، لحظه وصل لحظهای است که دلوجان آدمی به نور حق روشن و دیدن جمال حق جان میگیرد و چه لذتی بالاتر از اینکه انسان دلوجانش به جلوههای حق روشن شود. برای من کمال افتخار است که جان خود را فدای اینچنین راهی کنم، راهی که حسین بن علی(ع) امام عاشقان فدای آن شده است. (شهید محمد مصطفی درخشان راد)
پدرم بدان که ما سالهای سال حسین حسین میگفتیم. الآن موقع عمل است باید بانثار خون خود به ندای مظلومانه امام امت لبیک بگوییم. (شهید جعفر بیات)
درود بر عاشقان زیارت کربلای تو یا حسین، که عاشقانه درراه تو جان میسپارند،و به عشق اینکه بر خاک زیر پایت بوسه زنند جان خود را برای زیارت تو و معبودشان هدیه میکنند. (شهید سلیمان عبدی)
من رفتم به آن راهی که برای رسیدن به آن مشقات زیادی را کشیدم. من رفتم به آن راهی که آرزویش را داشتم، من میروم که دنبالهرو خط سرخ اباعبدالله الحسین باشم. (شهید علیرضا زارع بجستانی)
اما همه باید سعی کنیم راه شهیدان را که همان راه سالار شهیدان حسین بن علی(ع) است ادامه دهیم و در این راه از دلوجان و مال خود دریغ نکنیم و حسین و در این راه ثابتقدم بمانیم. (شهید عبدالله درباباری)
حسین جان همچنآنکه در روز عاشورا یکیک یاران و عزیزانت را در آغوش میگرفتی، از تو میخواهم که به هنگام شهادتم سرم را بر بالینت بگذاری و مرا از عشق به خود و خدایت سیراب گردانی. (شهید غلامرضا لاسجردی)
امام حسین (ع) فرمود اگر آیین پیامبر جز با کشتن من باقی نمیماند پس ای شمشیرها مرا در آغوش گیرید. اگر ریشه کوچکی از درخت اسلام با خون این حقیر آبیاری میشوم پس ببارید ای توپها و تانکها بر سرم. (شهید سید شکرالله دریاباری)
ای حسین، اکنون شهیدان بر ما شاهدند، و تو ای سید شهیدان قافلهسالار این کاروان هستی، مرا ، راه عشق نما و به این کاروان متصل فرما. ای بزرگ آموزگار شهادت، و ای سوخته شعلههای سرکش عشق، به تو اقتدا کردم و تو شاهد باش که همچون یاران تو به یاریات برخاستم و ندای پرصلابت هل من ناصرینصرنی تو را لبیک گفتم. (شهید زینالعابدین عابد نیا)
خدایا، در روز رستاخیز هرکس در پشت سر امام خویش محشور میگردد. خدایا، مرا به دنبال امام خمینی کبیر و به دنبال جدش حسین (ع) محشور فرما. و مرا از شفاعت پیامبر(ص) و حسین (ع) و امام خمینی بینصیب مگردان. (شهید سعید زینال زاده)
حسین جان، همچنآنکه در روز عاشورا یکایک یاران و عزیزانت را در آغوش میگرفتی از تو میخواهم در هنگام شهادتم، سرم را بر روی زانویت قرار دهی و مرا از عشق به خود و خدایت سیراب کنی. (شهید حسین آقایی)
هر زمان خواستی گریه کنی بر امام حسین (ع) و فرزندان و اصحابش گریه کن ،که این عزیزان خدا که بهتر و باوفاتر از آنان خلق نشده، چگونه غریبانه تحت عنوان خارجی کشته شدند و بدنهای پاکشان سه روز و دو شب روی زمین گرم کربلا ماند. (شهید مسعود رستگار)
باید این را دانست که من این راه حسینی، راه الله و شهید شدن را خودم آگاهانه و با بینش اسلامی انتخاب کردهام. و هیچ زور و اجباری در این راه نیست بلکه یک انتخاب آگاهانه است که شخص خود انتخاب میکنم و من این راه را که همان راه حسین ویارانش است خودم انتخاب کردهام میدانم سعادت دنیا و آخرت در همین راه است. (شهید حسین نافله زاده)
حسین جان، ای معنی انسانیت در زمین و زمان، ای که به ما درس دادی،درس خوب زیستن و خوب مردن، ای نور، ای روشنی، ای چراغ فروزان بر مناره تاریخ در همه عصرها و همه نسلها، امت تو و شاگردان مکتب تو از نزدیک به تو لبیک میگویند مگر نه این است که تو بودی که با راه حرکت کمالی خود درس انسان بودن و انسان زیستن و انسان مردن آموختی. (شهید محمد دوست محمدی)
ای امام حسین (ع)، اگرچه در کربلا نبودهام که به ندای هل من ناصر ینصرنی ات جواب دهم ولی ببین که به ندای حقطلبانه فرزندت خمینی لبیک گفته و در کربلای خوزستان جانفشانی میکنم. ( کریمی)
اینک ما میگوییم حسین جان، اگر در آن فضای داغ و خونین کسی به فریادت نرسید و ندای تو را لبیک نگفت، ما پیروانت در فضای گرم و خونین ایرانزمین دست مردانگی مشت کرده ، و به ندای غریبی و تنهائیات لبیک میگوییم. (شهید محمد رستگاری مقدم)
پدرم مگر شما نمیگویید کاش من بهجای حسین بن علی(ع) داغ از دست دادن فرزندان خود را تحمل میکردم. ای مادر مگر شما نمیگویید کاش من بهجای زینب بودم و عزیزانم به شهادت میرسیدند و من بهجای او سوار بر شتر عریان به اسارت میرفتم. حال مگر خمینی فرزند حسین نیست و مگر جبهههای ما کربلا نیست ، مگر ابرقدرتها همچون یزید دستور قتلعام مسلمانان را نمیدهند، مگر اینان همچون مزدوران یزید خیمهها و خانههای مسلمین را به آتش نمیکشند. مگر فرزندان خردسال ما از رقیه حسین عزیزتر هستند؟ مگر جوانان ما از جوانان حسین عزیزتر هستند؟ آری دوباره کربلا فرارسیده است. (شهید علیاصغر قریشیگ)
اشک بریزید ، لیکن برای امام حسین(ع) و فرزندانش و دیگر ائمه اطهار که مظلومانه شهید شدند. (شهید سعید هداوند)